Nissan Leaf. De eerste thuiskomst

Bij thuiskomst moet ik mij schreeuwend in de deur melden... men had mij niet horen aankomen. Vooral mijn jongste zoon van twaalf wilde na vier maanden van alleen maar verhalen die auto wel eens van dichtbij zien. “Waauuw man... spaced!” Hij doelde vooral op al die gekleurde led-lampjes binnen en buiten. De zwarte lak glimt en de verse fabrieksgeur komt je tegemoet, iets wat je eens in de vier-vijf jaar moet doorstaan. Dus dat lijkt ook bij te dragen aan de nieuwe beleving. Maar goed dan het ultieme, laten zien dat er GEEN uitlaat onder de auto zit, “Gaaf man”. Ga eens zoeken naar de tankdop zeg ik; nee ook niet te vinden gek hè! Dan maar trots de handel van de laadklep laten zien. Trek er maar aan joh, weer rond de auto lopen en zoeken, ”Niet waar man aan de voorkant! ” Als blijkt dat er twee stekkerdozen in zitten, dan is hij vooral onder de indruk van de snellaad stekker met grote pluggen onder het geheimzinnige klepje aan de voorkant. Hij vindt ze lijken op de mitrailleurs aan de voorzijde van de James Bond wagen; “Waauuw man net echt...”.

Nissan Leaf

Dan de essentie, inpluggen is vanaf vandaag het codewoord. Ik laat hem met enige omhaal de lange 6-meter snoer met imposante stekkers zien. Terwijl ik mijn hersenen pijnig welke stekker voor de auto is en welke voor de muur contactdoos rol ik het snoer behendig uit. Ik laat hem de ene stekker aan de voorzijde van de auto en de andere in de muurcontactdoos bevestigen, simpel dus. Niet gevaarlijk hoor, er komt pas stroom op te staan nadat je de knoppen indrukt. Dan het knopje indrukken en de led lampen moeten blauw branden als hij laadt... Er gebeurt niets. Nog een keer opnieuw... en weer niets. De twijfel slaat toe. Nee toch geen kinderziektes en dat soort onzin. Sjeng mijn zoon kijkt me beteuterd aan, Papa’s speelgoed doet het niet.

Na vier keer opnieuw proberen moet ik concluderen dat hij echt niet oplaadt. Dat is toch echt shit als je morgen naar Breda moet. Ik heb het nummer van de installateur uit Huizen en het nummer van de directeur van EV-Box, mijn wand contactdoos aanschaf. Toch maar zo hoog mogelijk starten is mijn devies.

Met Huub... met Hwie-Bing, met wie? Met Hwie-Bing van Omnimark. Hè hallo, ja de ontvangst was slecht, hoe is het man? Ik doe hem het hele verhaal. Hij begrijpt er niets van, tot ik hem duidelijk maak dat dit de eerste dag is dat ik de wandcontactdoos uit probeer. OK, dan gaan we de zaak analyseren. Heb je de stekkers er echt goed ingestoken? Om één en ander uit te sluiten adviseert Huub mij om eerst bij een openbare laadplek te laden, als dat niet lukt, ligt het aan de auto lukt dat wel dan ligt het aan de EV-box thuis.

Weer slaat de twijfel toe. Hoe zat het ook al weer met openbare laadpunten. Gratis of niet gratis? Van de lease maatschappij heb ik een week geleden een correcte brief ontvangen met een heuse benzine tankpas; “Hartelijk gefeliciteerd met uw nieuwe auto”. Van de Nissan dealer ontving ik deze ochtend ook een envelop met leuke vrolijke blauwe lijntjes. Nissan NL en The New Motion een strategische samenwerking. Ik besluit de laadpas op internet direct aan te melden; “Hartelijk gefeliciteerd, uw pas wordt binnen twee dagen geactiveerd”.

Met Huub... met Hwie-Bing, en is het gelukt? Neen, ik heb geen laadpas. Wat nu? Tien minuten later staat Huub Rothengatter voor mijn deur. Om alles uit te sluiten gaan we eerst naar een openbaar laadpunt in Bussum. EV-Box rijdt een Opel Ampéra, dus ik vraag Huub of hij wil rijden. Natuurlijk, dat wil hij zeker wel. Als een ervaren EV-rijder en “behendigheid chauffeur” rijdt hij het pad af en rijdt soepel de straat uit. Ik wijs hem ruim vooraf aan waar hij heen moet rijden. Bij de rotonde geef ik aan driekwart linksaf. Er komt een fietsster van links aan. Remmen of doorgaan? Hij geeft een tik op het pedaal en de wagen schiet vooruit. De dame kijkt verbaast, niet omdat we haar snijden, maar we komen nogal hard de rotonde op. Met één zachte maar ferme continue beweging draait Huub het stuurwiel en ronden wij de rotonde, op voor mij hoge snelheid. De wagen is goedgekeurd. Dit is zowaar haast een Formule 1 ervaring voor mij! Als Huub de box open sleutelt verzekert hij mij dat hij als F1 coureur ook zelf hele motoren uit elkaar heeft gesleuteld. Ik twijfel niet aan zijn kunde, coureur of niet, ik heb de directeur van EV-box gestrikt, beter kan het niet qua service toch? Het bleek een simpel draadje van de knop te zijn die de monteur niet stevig genoeg had bevestigd. Uiteindelijk brandt alles blauw en de Nissan laadt!

Als ik voor het slapen gaan nog nieuwsgierig uit het raam gluur, zie ik de vertrouwde drie blauwe lampjes. Net politie lampjes, maar dan vriendelijk toelachend. Van spanning kan ik nog niet slapen en besluit mijn nieuwe Carwings app te downloaden op mijn iPhone. Uiteindelijk ga ik 23:30u naar bed, na voor de vijfde keer in 15 minuten op de app de laadstand te hebben gecheckt, telkens een kilometer of 1,5 opgeschoven. Verwachte laadtijd ca. 5 uur. Gelukkig droom ik over iets anders dan EV’s.